عشق را چون خدا ستایش کنم
روز و شب بر درش نیایش کن
همچو مادر به گاهوارۀ شب
کودک عشق را نوازش کن
در سر تو اگر تمنایی است
عقل را پیش گیر خواهش کن
خوب و بد را اگر نمیدانی
با ترازوی عشق سنجش کن
جمع کن عقل و علم را وسپس
جملگی را زعشق کاهش کن
گر رسی به خلوت صحرا
تخته سنگی بجای بالش کن
گرچه تکرار می شود سخنم
عشق را چون خدا ستایش کن
تعداد بازدید: 1651